مدیتیشن چیست؟

درون‌پویی یا مدیتیشن (به انگلیسی: Meditation) که با نام مراقبه نیز شناخته می‌شود، به‌طور کلی فنون و روش تسلط بر ذهن است. به گفته معتقدان این روش، هدف درون‌پویی تربیت و کنترل ذهن توسط تکنیک‌های درون‌گرانه برای رسیدن به شادی آگاهی و آرامشی عمیق و طولانی و غیر وابسته به غیر است.

بسیاری از آیین‌های درون‌انگارانه و برخی از دین‌های بزرگ به خصوص ادیان شرقی نظیر هندوئیسم و بوداگرایی آیین‌های درون‌پویی را نیز دربرمی‌گیرند. اکثر روش‌های محبوب درون‌پویی ریشه? شرقی دارند. از روش‌های معروف درون‌پویی شرقی مراقبه متعال (تی. ام)، ذاذن و درون‌پویی ویپ‌آسانا است. در درون‌پویی‌ها با تمرکز ذهن و آزاد کردن نیروی چاکرا یا شاکرا به آرامش روحی و جسمی می‌رسند و توانایی کنترل این نیرو را بدست می‌آورند.

مدیتیشن یک تکنیک و تمرین ذهنی و بدنی است که در آن شخص به آرامی توجه خود را به درون می‌برد تا به آرامش جسمی و ذهنی دست پیدا کند. اکثر انواع مدیتیشن از تمرینات مذهبی شرقی به خصوص از هند، چین و ژاپن به غرب رفته‌است. تنها در سه دهه اخیر است که این تکنیک‌ها به‌طور جدی برای دستیابی به سلامتی، بخصوص برای درمان استرس و کاهش دردهای مزمن به کار می‌رود.

مراقبه یا درون‌پویی در اخلاق و عرفان اسلامی بخش مهمی از سیر و سلوک است که پس از توبه و مشارطه و پیش از محاسبه است.[1] شیخ محمد بهاری درباره? لفظ مراقبه می‌گوید: «مراقبه یعنی کشیک نفس را کشیدن که مبادا اعضا و جوارح را به خلاف وادارد و عمر عزیز را که هر آنی از آن بیش از تمام دنیا و ما فیها قیمت دارد، ضایع بگرداند.»[2] در آیین جین که یکی از ادیان قدیمی می باشد که به ماهیت درونی افراد می پردازد ، مراقبه را مستلزم صرف نظر کردن از تمام تعلقات ناپایدار و نشستن به مراقبه برای مدت 48 دقیقه می داند. ( 48 دقیقه برابر است با یک سی ام یک روز ، واحد رسمی زمان در هند که بیشتر برای انجام مناسک دینی انتخاب می شود.